در جامعه مجازی ،امروزه دشمن در جهت تهاجم فرهنگی فعالیت های گسترده ای را آغاز کرده.در این راستا وظیفه خود دانستیم که در جهت مقابله با این هجوم گسترده دشمن،سایت جنبش نور را راه اندازی کنیم تا بتوانیم گامی کوچک در راستای مقابله با این حملات برداریم.امید است با استفاده از مطالب این سایت روشنگری کنیم و در مقابل دشمن با تمام قدرت بایستیم.
jonbeshnoor@mailfa.org
jonbeshnoor@maildata.ir
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
آقایانی که فریاد الله الله -تان گوش فلک را کر کرده.آقایانی که داعش را قیام مردمی میخوانیدآقایان عبدالله حیدری،آقای عبدالفتاح خدمتی،آقای عقیل هاشمی.چشمانتان را روی حقایق نبندید و تا دیر نشده آرمان های شیطانی خود را کنار گذارید.شما خجالت نمیکشید که وحشیان داعشی را انقلاب مردم عراق مینامید؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!! لعنت خداوند بر شما.آیا نمیبینید که چطور خون مسلمانان را میخورند؟؟ باشد که الله متعال شمارا هدایت بفرماید
به امید ظهور مولایمان که بسیار بسیار بسیار نزدیک است
به تازگي(نه خيلي تازه!)شبكه هاي ديني به زبان فارسي فعاليت خود را روي ماهواره آغاز كردند و در لباس اهل سنت در حال بيان انديشه هاي وهابي خود هستند.در اين پست ميخواهيم به بررسي يكي از اين شبكه ها بپردازيم.شبكه كلمه.ابتدا نگاهي به تاريخچه اين شبكه می اندازیم.
شبكه كلمه در رمضان 1432 ه ق فعاليت خود را روي ماهواره هاتبرد آغاز كرد و خود را رسانه اهل سنت معرفي كرد.اين شبكه كه مخاطبانش اغلب در ايران ،افغانستان و تاجيكستان است هدف خود را موارد زير معرفي كرد(منبع:سايت شبكه كلمه)
این شبکه فارسی، در تلاش است تا مفاهیم بنیادین دینی را به زبان پارسی روان و آسان در اختیار مخاطبانش قرار دهد.
رویکرد فکری شبکهٔ جهانی کلمه، مبتنی بر روش و بارهای اهل سنت و جماعت میباشد.
خودداری از بروز و نمایش مظاهر غیرشرعی
نشر و گسترش تفکر و باور توحیدی و اندیشههای اهل سنت بر پایهٔ دادههای کتاب و سنت از جماهٔ مهمترین اهداف این شبکه میباشد.
بازسازی نقش و جایگاه صحابهٔ پیامبر صلی الله علیه وسلم
محتوای بیشتر برنامهها (۸۰٪ مجموع تولیدات) در رد شبهات مخالفان و پاسخگویی به ابهامات تفکر شیعی است.
پرهیز از هرگونه رفتارهای غیراخلاقی و ناهنجارهای رسانهای در برخورد با مخالفان فکری
پاسداشت حقوق و احترام تمام طیفهای جامعه
تولید و پخش برنامههای دینی و اخلاقی.
پرهیز از رفتارهای چالش برانگیز در برخورد با گروهها، مذاهب و افراد حقیقی و حقوقی.
پرهیز از جنجالهای سیاسی و حکومتی و نقد و پردازش اصولی مفاهیم.
استفاده از ابزار و امکانات رسانهای و فنآوریهای بهروز شدهٔ دنیا.
پرهیز همه جانبه از اینکه شبکه به رسانهای ابزاری تبدیل شود.
همانطور كه در اين موارد به روشني ديده ميشود ،اين شبكه اصرار به معرفي خود به عنوان يك نماينده اهل سنت دارد.اما هر انسان متفكر و مسلط به مباني اسلام ميتواند دريافت كند كه اين شبكه از مباني و اصول وهابيت پيروي ميكند.اگر ويدئو زير را مشاهده نمائيد متوجه به توهين يكي از كارشناسان برنامه به همسر پيامبر (ص) يعني عايشه ميشويد
در صورتي كه شیعه و اهل سنت،معتقدند که هیچ یک از زن های انبیا،حتی زن نوح و لوط که جهنمی بودن آنها بنا بر آیه صریح قرآن قطعی هست،مرتکب عمل زنا نشده اند! چه برسد به زن پیامبر اسلام ! نووى نیز در شرح همین روایت و روایت دیگرى با همین مضمون از عائشه، مىگوید: وأما الفحش فهو القبیح من القول والفعل وقیل الفحش مجاوزة الحد. و اما فحش به معناى زشتى در گفتار و کردار است، برخى گفتهاند که فحش به معناى تجاوز از حد است. شرح النووی علی صحیح مسلم، ج14، ص147، ناشر: دار إحیاء التراث العربی ـ بیروت، الطبعة الثانیة، 1392هـ.
اين يكي از نمونه هاي توهين اين شبكه به مقدسات اهل سنت بود.
اين شبكه كه در برنامه هاي خود بارها از انديشه هاي محمدبن عبدالوهاب(بنيانگذار وهابيت)دفاع كرده است منكر وجود وهابيت ميشود!و وهابيت را ساخته شيعيان دانسته.در هر حال ما قصد به اثبات وجود وهابيت در اين مطلب نداريم.
اين شبكه وهابي علاوه بر توهين به مقدسات اهل سنت ،خطوط قرمز تشيع را نيز زير پا گذاشته.به طور مثال در يكي از برنامه هايش، عبدالرحمن الدمشقیه كه فتوا به تخريب حرم حضرت زينب (س) در سوريه را داده بود دعوت كرد.در زير ميتوانيد ويدئو اعتراف اين ملعون به صدور اين فتوا را مشاهده كنيد
حال كه با اعمال شوم اينان آشنا شديم به اهداف اين شبكه ميپردازيم.
اين شبكه كه هر چند وقت يك بار ادعاي كمبود بودجه و قطع برنامه به دليل مشكلات مالي را ميكند و از مردم درخواست كمك مالي ميكند به نظر بودجه اي ثابت از يك طرف مجهول دارد.چون شبكه اي كه مشكلات مالي دارد و از مردم درخواست كمك ميكند چگونه ميتواند از چند ماهواره كه يكي از آنها كه هاتبرد است و هزينه اي بسيار دارد پخش گردد.
نتيجه گيري ميشود كه اين شبكه در راستاي اهدافي مانند ايجاد تفرقه ميان مسلمانان ،ايجاد شبهه در ميان تشيع و اهل سنت و همچنين بيان عقايد ضد انقلابي شكل گرفته و از منابع مجهول تامين مالي ميشود.
اين شبكه كه فرياد درخواست مناظره اش گوش آسمان را كر كرده ،از مناظره فراري است و بهانه هاي بسياري ميتراشد كه در اين مقاله فرصت به بيان آن نداريم.
در هر حال در اين مقاله سعي به بيان كليات ايرادات اين شبكه وهابي داشتيم و در مقالات بعدي به جزئيات نيز ميپردازيم.
باشد كه توانسته باشيم نقاب از چهره اين شبكه برداشته و آگاه سازي كرده باشيم.
سایت جنبش نور در راستای بروز بودن بیشتر مطالب و تولید مطالب اختصاصی نیاز به نویسنده دارد.
لذا از تمامی کسانی که حاضر به نویسندگی در این سایت هستند درخواست داریم که یا از طریق بخش نظرات همین پست ایمیل خود را قرار دهند که ما با آن ها تماس بگیریم و یا با ایمیل زیر مکاتبه کنند.
دسته هاي عزاداري در شکل جديد، نخستين بار در سال ۳۵۲ به وجود آمدند.(۱)
به دستور معزّالدوله، در عاشوراي سال ۳۵۳ عزاي عمومي اعلام شد و از مردم خواسته شد که با پوشيدن جامه سياه، اندوه خود را نشان دهند.(۲) در عاشوراي سال ۳۵۲ نيز گريه و ندبه براي امام حسين(ع) و نوحهخواني و برپايي ماتم براي آن امام برگزار گرديد.(۳) در اين روز با آويختن پلاس (پارچههاي کهنه و سياه)، اعلام عزا نمودند. در روز عاشورا مردم حتي برخي علماي حنفي مثل خواجه علي غزنوي و امام نجم الدين بلعماني حنفي ، سفيانيان را لعن ميکردند، دستار از سر باز کرده نوحه ميخواندند و خاک بر سر ميافشاندند.(۴)
در سال ۳۹۸ که روز عاشورا مصادف با عيد مهرگان بود، مراسم عيد را به تأخير انداختند.(۵)
مورخين به برپائي اين مراسم در تمام طول سلطه آلبويه اشاره دارند،(۶) اما در همان دوره، با گسترش برگزارى مراسم روز عيد غدير و روز عاشورا و حساسيت اهل سنت و وقوع درگيريهاي متعدد، اهالى محله كرخ از برگزارى اين مراسم منع شدند.(۷) در سال ۳۹۳ هم شيعيان از برگزاري مراسم مذهبي خود منع شدند، هم اهل سنت.(۸) هر چه حكومت آلبويه به پايان عمر خود نزديك مىشد و ضعف آن بيشتر ميگرديد، نزاع ميان شيعه و سنى نيز افزونتر مىشد، لذا سلاطين آلبويه مىكوشيدند به هر نحو ممكن، برگزارى مراسم عاشورا و عيد غدير را، كه خود بانى آن بودند، ملغى كنند. اما پافشارى شيعيان براى برگزارى مراسم عاشورا ادامه يافت.
در سال ۴۰۲ قمرى فخرالملك، وزير سلطان بهاءالدوله برگزارى مراسم عاشورا را آزاد اعلام كرد و براى جلوگيرى از وقوع فتنه تدابيرى انديشيد،(۹) ولى بار ديگر خودش در سال ۴۰۶ قمرى برگزارى مراسم عاشورا را منع كند، كه اصرار شيعيان به برگزارى آن، باعث نزاع آنها با ساكنان محله بابالشعير شد و تعداد زيادى در اين نزاع كشته شدند.(۱۰)
سلاطين سلجوقى از دوستداران ائمه شيعه بودند. ملكشاه به همراه خواجه نظام در سال ۴۷۹ق به زيارت كاظمين، نجف و كربلا رفت. محمد بن عبدالله بلخى پس از سخنرانى و وعظ براى عالمان، مسئولان و طلاب نظاميه اهل سنت، روضه مىخواند و از مظلوميتهاى اهلبيت پيامبر ياد مىكرد.(۱۱) اين رسم تا اوايل سلطنت طغرل سلجوقى در بغداد و شهرهاى ديگر ايران معمول بوده است.(۱۲) در ابتداى قرن هفتم، چون محمّد خوارزمشاه خواست علاء الملك ترمذى(۱۳) از سادات حسينى خراسان به عنوان خليفه در برابر الناصر عباسي مطرح کند، تا حدود زيادى نفوذ معنوى خلفاى عباسى ـ كه حامى مذهب سنّت بودند ـ رو به كاهش گذاشت و سرانجام در نيمه دوم قرن هفتم در سال ۶۵۶ق با سقوط بغداد و حاكميت يافتن ايلخانان در ايران و عراق، مذهب اهل سنّت با بحران جدى روبهرو شد.
از اين رو فرصت مناسبى براى توسعه تشيع و برگزارى شعائر و مراسم مذهبى آن فراهم گرديد و با روى خوش نشان دادن غازان خان به شيعيان و سرانجام با رسمى شدن مذهب تشيع در مدت كوتاهى در زمان "اولجايتو"، مراسم عزادارى عموميت يافت. مردم هرات پايتخت تيموريان، در نيمه دوم قرن نهم با فرا رسيدن ماه محرم به برگزارى مجالس سوگوارى براى امام حسين(ع) اهتمام مىورزيدند و حتى شاهزادگان و امرا نيز به برگزارى مجالس عزا همت مىگماشتند.(۱۴)
با روي کار آمدن دولت صفويّه و در آوردن مملکت به صورت کشوري شيعه و مقتدر، سرودن شعر در مدح و رثاي ائمه و شهداي کربلا براي شاعران افتخاري بس بزرگ محسوب ميشد. و اين تأثيري فراوان بر آينده آيين سوگواري محرم گذارد، به گونهاي که تظاهرات شکوهمند شيعيان در محرم هر سال، در نشر و اشاعهي مذهب تشيّع در فلات قارّه ايران، مساعدت فراواني کرد. در اين زمان کتاب «روضة الشهداء» به رشته تحرير درآمد و قوه محرکه اي شد براي پيدايش مراسم محرم که از بطن آن، سبک تازهاي از فعاليّت به نام روضه خواني يا قرائت «روضة الشهداء»، به وجود آمد. دو قرن و نيم بعد، اين سبک به منزله رشته اي در آمد که به وسيله آن، اشعار غنائي و متون و نمايشهاي تعزيه به هم بافته شدند.
در طول دوره صفويه شکل مهم و معروف ديگري از نمايش مذهبي پديد آمد که در ارتباط با واقعهي کربلا و شهادت امام حسين و يارانش بود. غالب اين داستانها از کتاب «روضة الشهداء» گرفته مي شد و از اوايل سده شانزدهم در ميان شيعيان به گونهاي گسترده انتشار يافت. از اين زمان به بعد تكيه ها و حسينيه ها و موقوفات مربوط به عزادارى امام حسين(عليه السلام)در ايران شكل گرفت. دولت مغولان و گوركانيان هند که از دولت صفويه متأثر بودند،مراسم عزاداري امام حسين(ع) را برپا ميداشتند.(۱۵) گزارشات متعدّدي از اجتماعات مزبور در دوره صفويه که اکثراً توسط فرستادگان سياسي اروپا، مبلّغان، بازرگانان و سياحان به ثبت رسيده.(۱۶)
از عزاداري در دوره افشار و زند گزارش هاي مهمي نقل شده است و همين گزارشات، شروع تعزيه خواني را مربوط به دوره کريم خان ميدانند. در عصر قاجار، خون آلود كردن سر و صورت با تيغ و قمه زدن به فرق سر به مراسم سينه زني اضافه شد(۱۷)
پينوشتها:
۱- شيبي، کامل، تشيّع و تصوف، ترجمه قراگزلو، تهران، امير کبير، ۱۳۵۹، ص ۴۳ و علي اصغر فقيهي، آل بويه و اوضاع زمان ايشان، تهران، صبا، ۱۳۵۷، ص ۴۶۷، به نقل از: مراء الجنان، ج ۳، ص ۲۴۷.
۲- ابن کثير، پيشين، ج ۱۱، ص ۲۵۹ و ابن خلدون، العبر، ترجمه عبد المحمد آيتى، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، چ اول، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۵۸ و الذهبى، شمس الدين محمد بن احمد، تاريخ الاسلام و وفيات المشاهير و الأعلام، تحقيق عمر عبد السلام تدمرى، بيروت، دار الكتاب العربى، ط الثانية، ۱۴۱۳، ج۲۶، ص ۱۱
۳- ابن الجوزي، پيشين، ج ۷، ص ۱۵
۴- ابوالمحاسن، النجوم الزاهرة، ج ۴، ص ۲۱۸
۵- ابن اثير عزالدين ابي الحسن، الکامل في التاريخ، بيروت، دارالکتبالعلميه، ۱۴۰۷ ق / ۱۹۸۷ م، ج ۸، ص ۳۲۶ و ابن العماد الحنبلي، ابي الفلاح عبدالحي، شذرات الذهب، بيروت، داراحياء التراث العربي، بيتا، ج ۳، ص ۱۳۰
۶- ابن الجوزى، أبو الفرج عبد الرحمن بن على بن محمد، المنتظم فى تاريخ الأمم و الملوك، تحقيق محمد عبد القادر عطا و مصطفى عبد القادر عطا، بيروت، دار الكتب العلمية، ط الأولى، ۱۴۱۲، ج۱۴، ص۳۶۱
۷- همان، ج۱۵، ص۳۷
۸- ابن جوزي، يشين، ج۱۵، ص ۸۲
۹- همان، ص ۱۲۵
۱۰- ابن اثير، الكامل فى التاريخ، ج ۱۷، ص ۱۳۳.
۱۱- الطباطبائى، سيد عبدالعزيز، معجم اعلام الشيعه، قم، مؤسسه آل البيت، ۱۴۱۷، ص ۲۹۶
۱۲- ابن اثير، پيشين، ج ۱۷، ص ۱۳۳
۱۳- دولافوز، ث. ف (۱۳۱۶)، تاريخ هند، ترجمه محمّد تقى فخر داعى گيلانى، تهران، چاپخانه مجلس، جزء ۴ از ج ۲، ص ۶۴۴.
۱۴- معين الدين محمّد اسفزارى، روضات الجنّات فى وصاف مدينه هرات، به كوشش محمّد اسحاق، مطبعه زرپاسرى، بىتا، ج ۱، ص ۲۶۹.
۱۵- ر. ك: جان نورمن هاليستر: تشيّع در هند، ترجمه آزر ميدخت، مشايخ فريدى، مراكز نشر دانشگاهى، ۱۳۷۳ هـ. ش، ص ۱۹۹ ـ۲۰۲
۱۶- پترچلکووسکي، پيشين، ص ۱۰ - ۱۱
۱۷- نوري، ميرزا حسين، لؤلؤ و مرجان، كانون انتشارات عابدى، تهران، (بى تا)
شدّت فتنهها و كثرت ابتلائات و فزونى مشاكل و انحرافات در دوره غيبت حضرت مهدى (عليه السلام)، اقتضا مىكند كه ايمان آوردگان و پيروان ولايت همواره بر حذر بوده، و نسبت به عقيده و عمل خويش مراقبت بيشترى داشته باشند. در اين باب، نكاتى چند از كلام معصومين سلام اللّه عليهم، دقت و تعمّق بيشترى مى طلبد